Zor mu Olmamalı
Hayatlarımız, birbirimizi ‘ANLAMAMAYA’ çalışmakla geçiyor !
Tahmin ediyorum…
Aslında TAM TERSİNİ söyleyeceğimi sandınız, değil mi ? Yok, hayatlarımız birbirimizi ‘ANLAMAYA’ çalışmakla değil, tam tersine, ‘ANLAMAMAYA’ çalışmakla geçiyor… Israrla hem de ! Birbirimizi tüketme pahasına hem de…
Evet…
İçinden çıkılmaz hale gelen dünyamızda hikayenin ‘MUTLU SON’ bekleyenlerini ‘MUTSUZ’ eden finali de tam olarak bu… Aslında istediğimiz şey, Nazım Hikmet’in deyişindeki gibi…
Bir tek ülke istiyorum, adı “Dünya”
Bir tek ırk istiyorum, adı “İnsan”
Bir tek kaynak istiyorum, adı “Sevgi”
Zor mu ?
Olmamalı !
Oysa ki düğüm haldeyiz…
Üst üste atılmış düğümler gibiyiz…
Çözülmek için birbirimize ihtiyacımız var…
Ama ne zaman yaklaşsak, çözmek yerine, bir düğüm daha atıyoruz birbirimize… Bir düğüm daha… Ve bir tane daha… Garip ama, zevk de alıyoruz bu halden… İçinden çıkılmaz hayatların esaretinden… Sevgisizlikten… Bir yazarın dediği gibi, “ne çok sustuk, en derin yaralarımıza…” Haklısınız, SEVGİSİZLİĞİMİZ en derin yaramız… Birbirimize olan ÖFKEMİZ de bundan… ANLAMAMA çabamız da…
Halbuki o kadar kolay ki…
Hani Müşfik Kenter der ki…
Seven; senin hatan yerine “Özür dilerim” diyendir. “Neredesin” yerine “Ben buradayım” diyendir. “Nasıl yaparsan yap” yerine ; “Niye yaptığını anlıyorum” diyendir !
Peki, o DİYEN niye olamadık ?
Zor mu ?
Olmamalı !
Peki, sorun ne ?
HAYAT denen tarife SEVGİ mi eklemedik ?
Sorunumuz, kavgalarımız da tam olarak bu mu ?
O zaman o kavgalara ara verelim mi ?
Ama en çok da kendimizle olanına…
…ve Paul Auster devam etsin…
Desin ki…
Bir güzellik yap kendine!
Ve sadece sahip olduklarını düşün; mutlu ol onlarla…
Sahip olmadıkların üzülsün, senin olmadıklarına...
Bir güzellik yap kendine!
Keşkeleri hiç düşünme, mutlu ol seçimlerinle...
Bırak keşkeler üzülsün senin seçimlerine...
Bir güzellik yap kendine!
Her yeni günü senin günün ilan et ve şımart kendini olabildiğince...
Bırak dünler üzülsün seçilmediğine…
Bir güzellik yap kendine!
Kalbinde daha da büyüt sevgisini, sevdiklerinin...
Bırak sevmediklerin üzülsün kalbinde yer yok diye...
Bir güzellik yap kendine!
Sev kendini, kimselerin sevmediği kadar mutlu ol varlığınla...
Bırak seni sevmeyenler üzülsün, yüreklerine sığamayacak kadar büyüksün diye…
*
Evet, bir güzellik yap kendine ve HAYAT denen tarife biraz SEVGİ kat ve KEŞKE demekten vazgeç !
