Yok, çıkamadım O hesabın içinden çıkamadım

-
Matematiğin babası sayılan Harezmi'ye “insan nedir” diye sormuşlar…

Demiş ki;

İnsan, güzel ahlaklı ise = 1 eder
Yakışıklı ise buna bir sıfır ekleyin = 10 eder
Varlıklı ise bir sıfır daha ekleyin = 100 eder
Soylu ve neseb sahibi ise bir sıfır daha ekleyin= 1000 eder

Fakat “ahlak” olan o “1” giderse, insanın kıymeti gider, geriye de değeri olmayan “sıfırlar” kalır !
-

Bir yerde okumuştum…
Tespite katılmamak mümkün değil…

“Hayata dair ilişkilerimizde aldığımız yenilgiler, ihanetler o kadar çok ki, her yeni ilişkiyi olası bir yenilgi ve ihanet gölgesinde yaşıyoruz… Gerçekten samimi olan her şeyi de o gölgenin içine, kendi karanlığımıza gömüyoruz… Cümlelerimiz, ‘Ya bu da…’ şeklinde başlıyor ! Dendiği gibi galiba… Ruhumuz, dar bir şeridin içinden, sızılarla geçiyor ! Ve buna, ömür diyorlar…”

Haklı, toplumsal sızısı fazla olanlarız…

Ve bence, bunun en büyük sebebi, birbirimizi asimile etme çabamız !

Bir yazarın tespitindeyim…
-
Eskiden, gittiği yere renk katan insanlar vardı…
Şimdi herkes, gittiği yerin rengini alıyor…
-

Şu içinde yaşadığımız dönemin en fazla dile gelen tanımlamasının BADEM BIYIKLILAR olması da buna mı dair ?

Sanırım…

BENDENSİN kısmına gerçeklik katmak gibi bir şey bu !
ÖTEKİ denilenden ayrılmak için de bir fark yaratmak ya da !

Bir gazeteci olarak, o “BENDEN Mİ YOKSA DİĞERLERİNDEN Mİ…” sorusunun en canlı örneğini, seçim zamanında yaşamıştım ! O dönem insanların, ki belli mevkilerdeki insanların, aralarında, “HANGİ CAMİYE GİTTİ…” sorusunu sorup, cevaba göre yön değiştirdiklerini izlemiştim mesela !

Bir yerlerde görünme ihtiyacı…
Birileri ile yan yana görünme ihtiyacı…
BENİ DE GÖRSÜNLER açlığı…

Bu durum, belli bir süre sonra, sizi hem KENDİNİZDEN hem de kendi KELİMELERİNİZDEN uzaklaştırıyor…

Dün, haber başlıkları arasında gezinirken, tam da bu hikâyeyi özetleyebilecek bir açıklamada durdum…

AKP’nin önemli isimlerinden, Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Kurulu üyesi Cemil Çiçek, gündem başlıkları arasında gezinirken, “Böyle dönemlerde, bizim gibi insanların konuşması gerekiyor ama… Ortam, hiçbir şeyin konuşulmasına
izin vermiyor…”

…demiş !

Sözcü Gazetesi’nden Aytunç Erkin’in Cemil Çiçek’le yaptığı görüşme içinde geçtiği söylenen bu ifadede durdum önce… Ardından da “O BİLE KONUŞAMIYORSA…” dedim kendi kendime ! Şartlar gereği, KENDİMİZDEN ve KELİMELERİMİZDEN ne kadar uzağa düştüğümüzü hesaplamaya çalıştım…

Yok !

Çıkamadım…
O hesabın içinden çıkamadım…

Siz ?!