Ne güzel demiş Ömer Hayyam Yarım somunun var mı
Bu dizeleri bilenlerden misiniz ?
O zaman, tamamlayalım !
-
Ne güzel demiş Ömer Hayyam;
Yarım somunun var mı ?
Bir ufak da evin ?
Kimselerin kulu kölesi değil misin?
Kimsenin sırtından geçindiğin de yok ya ?
Tamam, güneşli günler içindesin…
Keyfine bak,
En hoş dünyası olan sensin…
-
Haklısınız !
O bir tek somun ne kadar da lezzetli geliyor ve ne de TOK tutuyor, son dönemin iddialarını okurken, dinlerken, şaşırırken… Ulusaldan yerele, İSMİ BENDE SAKLI denenlerin listesinde gezinen ACABA sorularının cevapsızlığında dururken, bilirken, ama sessizce de susarken !
Demiş ya Şair…
-
Nefesimi kesen yorgunluklarım,
Ve geriye şöyle bir baktığımda, affı mümkün olmayan kırgınlıklarım var…
Yalnızım desem, inandıklarıma ters…
Yalnız değilim desem, yaşadıklarıma ters…
Mutsuzum desem, şükrüm incinir…
Mutluyum desem, yüreğim…
Şu hayatta çok şey öğrendim, lakin en çok, içime atmayı öğrendim…
-
Yanlış mı ?
En çok o anlarda birikmiyor mu ?
Kelimelerimiz hani, en çok susmalarımızda değil mi ?
Niye bu kadar sustuğumuzu biliyor muyuz peki ?
Gördüklerimize kör,
Duyduklarımıza sağır,
Bildiklerimize cahil kalırken, hayat adına ne kazandık, biliyor muyuz ?
Bu durumu en çok da, Sedat Peker’in de içinde olduğu Ankara merkezli paylaşımların BEN-SEN kavgasında ortaya saçılanları toplama (!) telaşında olanları izlerken anlıyoruz ! Daha düne kadar saygın İŞADAMI olanların aslında ARANANLAR listesinde olduklarını izlerken anlıyoruz ! Daha düne kadar saygın GAZETECİ olanların, ARANANLAR ile Ankara’dakiler arasında ARABULUCULUK yaptıklarını, bunu yaparken de benzer bir paylaşım ağı içinde nefes alıp verdiklerini izlerken anlıyoruz ! Tüm bunların içine katılan siyasi aktörlerin, kendilerini AKLAMA çabası içine girdikleri o ŞAŞKINLIK içeren hallerinin OSKAR hak eden performanslarını izlerken anlıyoruz !
Ardından, yerel adına bizden biri çıkıp, KİMİN ELİ KİMİN CEBİNDE diyor ve bizler, yine şaşırıyoruz !
O ana kadar
Gördüklerimize kör,
Duyduklarımıza sağır,
Bildiklerimize cahil kalırken,
O biri çıkıp da tüm o gördüklerimize GÖRDÜM, tüm o duyduklarımıza DUYDUM, tüm o bildiklerimize ASLINDA HEP BİLDİM deyince, KORKUYORUZ !
Aslında korkmuyoruz !
Kendimizle yüzleşiyoruz !
Hayata eklediğimiz sessizlikle !
Susmalarımızda biriken kelimelerle !
Niye bu kadar sustuğumuzu biliyor muyuz peki ?
Susmalarımızda daha NELER var, en çok da bunu !
Düşünün !
