İlk sorum Müdür Kemal Karahana İkinci sorum Vali Erdal Ataya
Öğret bana…
Nasıl unutulur düşünmek?
Okudunuz mu hiç ? Romeo ve Juliet’ten… William Shakespeare’in yaşama dair kelimeleri arasında yol almak keyiflidir, deneyin… Ama o keyif YORAR da ! Çok sorar, ama SORGULAR da ! Sizi, her kelimede daha derine çeker ! İNSAN olmanın gereğini iliklerinize kadar hissetmeniz için elinden geleni yapar !
Okunmayı bekleyen sayfalar arasında o kadar çok şey var ki, bize BİZ’i anlatacak… Benim o sayfalar arasındaki yorgunluğum biraz da bu ! En çok da, bana BEN’i anlatacak şeyleri bulmak… Derdim bu ! Bugünkü yazımın başlığına dair cümlelerimi o sayfaların sorgusunda ararken, benimkilere yakın bir şeyler buldum, paylaşsam olur mu ?
Mesela ufak bir şiirle başlayalım…
Küçücük bir masalım şu dünyada,
Acılarımla, sevinçlerimle,
Yüreğimdeki sevdamla,
Bir bakmışsınız bahar olmuşum,
Açmışım çiçeklerimi,
Bir bakmışsınız kış olup dökmüşüm yapraklarımı.
Biraz ateşim, biraz duman, birazda kül.
Küçücük bir masalım şu dünyada,
Bir varım bir yokum işte.
Ve bir diğeri ile devam edelim…
Bu aralar dertliyim…
Memleket derdim,
Yoksulluk derdim,
Cehalet,
Yalan dolan,
Hepsi benim derdim…
Öfkem büyük…
Soğuk yüzüne vuracak,
Çoluk çocuğun…
Çıplak ayaklar donacak ayazında kara kışın…
Bilmiyorum, içimdeki yangın
Umut olacak mı bu kara kışa…
Olmasa da bil ki hiç bitmeyecek bu kavga…
Haklısınız… Sayfa bitmeden kendi cümlelerimize geçelim ! Ama önce şunu ifade edeyim… Bir yazarın dediği gibi ! Anlamayana anlatmaktan SIKILDIM... Ezber nezaketlere sıkışmaktan yoruldum... Ama anlaşılan o ki, kaldığımız yerdeyiz ! Bıraktığımız yerdeyiz ! Bir arpa boyu yol almamışız, alamamışız !
Başlarken de dedik ya…
Sorularımız, önce Hatay İl Milli Eğitim Müdürü Kemal Karahan’a, ardından Hatay Valisi Erdal Ata’ya… Hani bir Genelgemiz vardı, ESKİ tarihli ! Sıkça UNUTULAN ! Hatırladınız mı ? Bakanlığa bağlı okullarda olası yardımların ‘basın yoluyla yapılmaması gereğinin altını çizen hani ! Çocukları, ‘YARDIM ALAN ÇOCUKLAR’ başlığı altında vermeyin diyen hani !
Aslı mı ?
Şu :
“…Bakanlığımıza bağlı okullarımızda öğrenim görmekte olan YARDIMA MUHTAÇ öğrencilerimizin ihtiyaçlarının karşılanmasına destek olmak amacıyla gerek okul aile birliği gelirlerinden, gerek hayırsever kişi, kurum ve kuruluşlardan sağlanan gelirlerin öğrencilere ulaştırılmasında; Öğrencilerin kişilik ve psikolojik gelişimlerini OLUMSUZ YÖNDE etkileyecek davranışlardan kaçınılması… Yardımların, basın-yayın huzurunda, toplu tören şeklinde YAPILMAMASI… Öğrencilere, kendi sınıf ve okul arkadaşları arasında YARDIM EDİLİYOR izlenimi VERİLMEMESİ… Yardımların, etik değerlerimize uygun olarak ve REKLAM YAPILMADAN gerçekleştirilmesi öğrencilerimizin ruhsal yönden sağlıklı ve kişilikli olarak yetişmeleri açısından büyük önem arz etmektedir. Uygulamanın, belirtilen hususlar çerçevesinde gerçekleştirilmesini önemle rica ederim…”
Şimdi soralım…
Geçtiğimiz günlerde, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı Reyhanlı Tayfur Sökmen İlkokulu’ndaki Türk ve Suriyeli 100 öğrenciye kışlık kıyafet ve kırtasiye yardımı (okulun sınıfı içinde) yapılırken, bu yardımın fotoğraflanmasına NASIL oldu da izin verdik ? İZİN vermekle de kalmadık, Devletin haber ajansı üzerinden bu fotoğrafları ve çocukları tüm Türkiye ile paylaştık ! Yardım poşetlerini omuzuna alan, onunla poz verip gülümseyen çocukları ise patlayan flaşların ışığına bir kez daha hapsettik !
Yok, olmadı ! Yakışmadı ! Ama tavsiyem olsun… Hatay İl Milli Eğitim Müdürü Kemal Karahan da, Hatay Valisi Erdal Ata da haber için paylaşılan o YARDIM (!) FOTOĞRAFLARINA şöyle bir baksın ! Sonra da, ‘Yok, bizce iyi olmuş’ desin ! Desin, en azından ‘taraflarımız farklıymış’ diyelim ! Aksi halde, susmayın !
