Ehliyet ve liyakat sahipleri Ne olur fazla mütevazi olmayın

Aslında dost sohbetlerinde hepimiz benzer konuları konuşur dururuz… Mesela iş hayatlarımızı ! ‘Hiç de hak ettiğim yerde değilim’ deriz ! Bize sunulan maaşları beğenmeyiz ! Şartları sorgularız ! Alternatifler arar dururuz ! Diğerlerini eleştirirken de, ‘adam iki kelimeyi yan yana getirip cümle kuramıyor, ama bak nerede…’ diye ekleriz !

 Sanırım mutsuz tipleriz…

 Bertrand Russell buna dair yazmış, ama yazarken de, ‘MADEM MUTSUZSUN, BİR ADIM ÖNE ÇIK, KORKMA’ demiş… Hatta bunu derken de oldukça çarpıcı bir örnekleme yapmış, karşılaştırmasında ise hepimize göndermede bulunmuş…

 Okuyalım mı, ama ara ara mola verip düşünelim de…

 Hadi başlayalım…

 -

İki psikiyatri uzmanı, 10 yıl kadar önce bir teori ortaya atmışlar...

 Şöyle ki:

 “Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır.”

 Ve bunun üzerine bir araştırma başlatılmış…

 Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda ise şu bulgulara ulaşılmış:

 1) Niteliksiz insanlar, ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler !

2) Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimindedir !

 3) Niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların niteliklerini görüp anlamaktan da acizdirler !

 4) Eğer nitelikleri belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksiz insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar !

 Tam da bu noktada, Cornell Üniversitesi'ndeki öğrenciler arasında bir test yapılmış ve klasik "Test nasıl geçti?” sorusuna öğrencilerden yanıtlar istenmiş…

 - Soruların % 10'una bile yanıt veremeyenlerin “kendilerine güvenleri” müthiş çıkmış... Onların, “testin % 60'ına doğru yanıt verdiklerini” düşündükleri, hatta “iyi günlerinde olmaları halinde % 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları” ortaya çıkmış…

 - Soruların % 90'ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise “en alçakgönüllü” deneklermiş… Onlar, soruların % 70’ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlarmış…

 Tüm bu sonuçlar bir araya getirilmiş ve ‘Dunning-Kruger Sendromu'nun metni yazılmış !

 Sonuç mu ?

 * İşinde çok iyi olduğuna yürekten inanan ‘yetersiz’ kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz !

 * Aksine, her şeyin hakkı olduğunu düşünür !

 * Ancak, bu ‘cahillik ve haddini bilmeme’ karışımı, mesleki açıdan müthiş bir itici güç de oluşturur.

 Şöyle ki :

 - ‘Eksiler’ (cahillik ve haddini bilmeme), kariyer açısından ‘artıya’ dönüşür... Sonuçta, ‘kifayetsiz muhterisler’ her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler…

- Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar ise çalışma hayatında ‘fazla alçakgönüllü’ davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini beklerler… Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler…

- Muhtemelen üstleri tarafından da ‘ihtiras eksikliği’ ile suçlanırlar…

 O yüzden, n'olur fazla mütevazi olmayın ! “Siz de çevrenize şöyle bir bakın” diyeceğim ama, eminim bu satırları okurken bile aklınızdan bir dolu yüz, bir dolu isim geçti… Unutmayın ! Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken, aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır…

-

 Tespitleri okudunuz, ki merak ediyorum, ne düşünüyorsunuz !

Sahi, aklınızdan geçen o “bir dolu yüz” ve “bir dolu isim” ne durumda ?