Ben bir Yahudiyim Ne düşünmeliyim

-
Anılarımı topladığım kitabımda, çocukluğuma dair şu cümleyi yazdım: "Cennette doğdum, ama tıpkı Adem ve Havva gibi oradan çıkarıldım…" Almanlar, Çekoslovakya’yı işgal ettiğinde 9 yaşındaydım. Önce bazı yasaklar getirdiler. Parka ya da sinemaya gitmemize izin vermediler. Sonra Yahudi çocuklarının okula gitmesi yasaklandı. Ben, bu nedenle sadece dördüncü sınıfa kadar okuyabildim. 1942'de de bizi Terezin'deki gettoya sürdüler.
-

Bugün, Judith Rosenzweig anlatacak, biz dinleyeceğiz…

O, Yahudi Soykırımı’ndan kurtulanlardan…
Yaşadıklarıyla aramızda olanlardan…

1944'te, ailesi ile birlikte Auschwitz Toplama Kampı’na götürüldüğü o anları hiç unutmamış, trenlerle taşınan çaresiz Yahudilerin sonu bilinen görüntüsünü de…

-
Trenler sürekli ayrılıyordu. Götürülen insanlara ne olduğu konusunda bir fikrimiz yoktu. 1944 yılında bizi de aldılar: Annemi, babamı ve kız kardeşimi. Erkek kardeşimi önceden götürmüşlerdi zaten. Auschwitz'e vardığımızda, kadınlar bir sıraya, erkekler başka bir sıraya kondu. Babamı son kez burada, diğer erkeklerin arasında dururken gördüm. Auschwitz'e vardığınızda, kamp doktoru Josef Mengele kimin çalışmaya uygun, kimin olmadığına karar verirdi. Uygun olmayanlar, hemen gaz odalarına gönderilirdi. Benim, annem ve kardeşimin çalışmaya uygun olduğumuza karar vermişti. Bizi, soyunup kıyafetlerimizi teslim edeceğimiz bir barakaya götürdüler. Bize orada duşları gösterip, çok ince giysiler verdiler. Bir sonraki gün Mengele geldi ve tekrar kimlerin çalışmaya gönderileceğine karar verdi.
-

Judith Rosenzweig için yaşadıklarının bilinmesi çok önemli, ki o yüzden de o yıllara ait hatıraların canlı tutulması için yazmış kitabını da… Söylediği mi ?

-
Benim neslim, Auschwitz mezaliminin hayattaki son tanıkları. Yahudilere yapılanları ve bunun nedenlerini insanlar anlamakta gerçekten zorlanıyor. Böyle bir şeyin tekerrür etmemesi için tüm dünyaya anlatılması gerekiyor. DİNLERİNDEN DOLAYI insanlar öldürülmemeli.
-

Evet…

Dinlerinden dolayı insanlar öldürülmemeli…
Dinlerinden dolayı insanlar ötekileştirilmemeli…
Dinlerinden dolayı insanlar öfkelerin hedefi olmamalı…
Dinlerinden dolayı insanlar, hakaret malzemesi yapılmamalı…

Bugün bunu konuşuyoruz,

Çünkü…

İstanbul’da yaşayan Yahudi bir arkadaşımdan, okuduğu bir haber üzerine bir mesaj aldım.

Diyor ki mesajında;

“Büyüklerimizden, Yahudi olanların, sırf Yahudi olmaları yüzünden yaşadıkları acıları dinleyerek büyüdük ama… Bunu da asla ÖFKE biriktirelim diye anlatmadılar bize, ama ÖFKE sahipleri için hazır olmamız için, İNSAN olanda durmamız için anlattılar. Okuduğum haberse, Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan hakkında ‘Yahudi’ ifadesini kullanan kişiyi, ‘Cumhurbaşkanına hakaret’ suçundan 7 bin TL adli para cezasına çarptırdığına dair oldu. Buna dair şikâyet dilekçesinde, Sayın Cumhurbaşkanına yönelik "Yahudi" ifadesi "küçük düşürücü, onur ve saygınlığı zedeleyici" olarak değerlendirilmiş. Düşündüm! Şartlar, dünden bugüne gerçekte ne kadar değişti, diye… Bugün bu yaşadıklarım, okuduklarım ne, diye… Yahudi olan ben gibilerin bu ülkede algılanış biçimi bu mu, diye… Tamam da, ben bir Yahudi’yim ve şu an ne düşünmeliyim?, diye”

Haklı…

Bir arada yaşama kültüründen bahsediyoruz ya ha bire… Alınan bu karar ve benzerleri yüzünden, bir arada yaşayamıyoruz artık ! Sadece yaşıyoruz, ama birbirimize uzak, birbirimize mesafeli…

İstediğimiz bu mu ?

Çünkü yarattığımız şey tam olarak bu !!!