Ağustos'ta Antakya'dayım... Birbirimizi çooook özledik!

Şair demiş ya,

Hissetmeyi unuttum, uzun zamandır...

Fakat deniyorum, yeniden mutlu olmayı...

Bir de eklemiş ya,

Bir buluta yüklesem, eskide ne varsa...

Ayağımdan asın beni o  buluta, baş aşağı kalayım...

Yağmurlar yağsın, bırakın yıkanayım...

Haklı, hissetmeyi unuttuk sanki,  yaşıyoruz sadece... Oysa ki her şeye rağmen özlediğimiz o kadar çok şey var ki ! Tamamlanmak için mi özlüyoruz sahi ? Eksiğiz, bunu bildiğimiz için mi ? Kendi adıma, evet ! Hissetmeyi unutan, yalnızlığın parçalarını toplarmış ! Biz, özlediklerimizin kalabalığında, son bir senedir o kadar topladık ki o parçaları... Meğerse çok yalnızmışız, çok yalnız bırakılmışız, bunu anladık !

Ama yine de, hani benim şiirim, Antakyam için, şu;

-"-

Bazen duraklayacaksın,

Bazen kırılacaksın,

Bazen üzüleceksin,

Bazen mutlu olacaksın,

Bazen sevinç dolu olacaksın,

Bazen yalnız kalacaksın,

Bazen kalabalıklar içinde olacaksın,

Bazen düşeceksin,

Bazen kalkacaksın,

Bazen çocuk olacaksın,

Bazen adam olacaksın,

Bazen sessizleşeceksin,

Bazen dinleyeceksin,

Bazen kaybolacaksın,

Bazen çiçeklerin solacak,

Ama her zaman açacaksın !

Ne olursa, ne olacaksa, ne olduysa, devam edeceksin hayata...

Bu hayat, bu seçim, bu hak senin, onu sonuna kadar yaşayacaksın, hep birlikte yaşlanacağız !

-"-

Ağustos'ta, özlediğim şehrimde olacağım ! Belki binlerce kez yürüdüğüm sokakların eski halleri arasında tekrar yürüyeceğim ! Gazete ofisi öncesi kahve molası verdiğim Petek Pastanesi'nin Ulus Meydanı'nı gören noktasında durup, kalabalıkların hızla ilerlediği eski zamanların Antakya'sında derin derin nefes alacağım ! Yolumu uzatma pahasına, bazen Uzun Çarşı'nın içinden bazen de tarihi evlerin o dar yolları arasından yürüdüğüm anları tekrar edeceğim ! O kadar ezberimde ki her ev, her adım... Instagram hesabımda o kadar çok hikaye biriktirmişim ki, bu anlara dair... Selamlaştığım yüzleri en çok da ! Tabi bir de GÜNAYDIN'la başlayan sohbetlerin ardından, bu kente dair yaptığımız SAHİ NE OLUR hikayesinin o hiç noktalanamayan halleri !

İlla ki haber de olacak, Antakya'mla buluşmamda...

Haklısınız, gündemimiz çok yoğun olacak... Normali de bu değil mi !? Bu bir senenin ardından kapanmayan o kadar yarası var ki, kadim toprakların, kadim toprakların insanlarının...

Ama gelmeden, hani sadece benim de değil, ama onu seven / tanıyan herkesin bir ricası var ! Genç yaşında, hayatının en verimli zamanında aramızdan ayrılan, kalbi güzel bir dost, bu dünyaya hep sadık kalmış bir doğasever, Selda Asker konumuz ! Bizler, onun ismi YAŞATILSIN istiyoruz ! Bu kent için atmış kalbinin, yeniden inşa edilecek şehrin kendisinde de atmaya devam etmesini istiyoruz ! Bir caddeye, bir parka, bir meydana verilecek ismiyle, hep hatırlansın istiyoruz...

Depremin yorduğu ruhu da bedeni de çok dayanamadı kaybolanlara, kayıp gidenlere, vedası da çok erken oldu o yüzden belki ama, bu kentin, ona ömrünü verenlere olan borcunun duygusal kısmını en azından bu şekilde ödemesinı istemek çok gelmesin Hatay'ı yönetenlere !

Görüşmek üzere...