İnsan olmaya çalışıyoruz Sonunda olduğumuz şey mi
Hayata dair şikayet edenleriz genelde, ki şikayet listelerimiz hiç bitmez…
Oysaki Lao Tzu, eldeki adına öyle güzel bir tanımlama yapar ki…
-
Tanrı, size istediğiniz insanları değil, ihtiyacınız olan insanları verir… Öyle ki; bu insanlar size yardım edecek, sizi incitecek, size acı verecek, sizi terk edecek, sizi sevecek ve olmanız gereken insan olabilmenizi sağlayacaktır…
-
Fazla mı iyimser oldu ?
Belki de ihtiyacımız olan da budur !
Ertelememek ve olanı yaşamaktır !
Ve kader deneni kabul etmektir !
Ama ertelemeyi de sevenleriz…
Hatta hep bir YARIN vardır…
Yaşayacaklarımızın yarını…
Ertelediklerimizin yarını…
Bir gün, deriz…
O bir günü bekleriz…
O bir günü hayal ederiz…
Geçen buna dair konuşurken, Latince bir alıntı ile cevap verdi bir tanesi…
-
Cras te victurum, cras dicis, Posthume, semper; dic mihi, cras istud Posthume, quando venit?
-
Anlamı mı ?
-
Hep yarın yaşayacağım diyorsun, Posthumus, hep yarın…
Peki, söylesene bana, Posthumus…
Ne vakit gelecek şu yarın?
-
Haksız mı ?
Bence de ertelemeyin…
Hayatı olduğu gibi yaşayın…
Hikâyesiyle, hatta kendi hikâyenizle…
Yok, olana razı olun demiyorum, ki bu kadercilik olurdu !
Bizim kitabımızda yoktur zaten, kadercilik denen o boyun eğiş !
Ama o boyun eğiş, bu ülkenin iliklerinde var, işte bunu aşmak zor !
Nasıl mı ?
Bizim gibi geri kalmış toplumlarda her şey kaderdir !
Ölümler…
İş kazaları…
Çocuk gelinler…
Trafik faciaları…
Ve katledilen doğa…
Hatta durum öyle bir hal almıştır ki, ki hep dendiği gibi… Tüm ahlaksızlıkların birbirinden zararsız (!) isimleri vardır, ama kimseler bilmez, o isimlerin kimler tarafından takıldığını… Ama kabul de edilmiştir ! Toplum, o kabul edişte susarak, eldekine onay vermiştir ! Ardından da teker teker bizler…
‘Pedofoli’ denmez mesela, 'çocuk gelin’ denir !!!
'Katliam’ denmez örneğin, 'iş kazası’ denir !!!
'Kadın cinayeti’ denmez, ki 'Namus meselesi'dir o !!!
Üç kağıtçılık mı ?
Uyanıklıktır…
Zübüklük mü?
İş bilmektir…
Rüşvet mi ?
İş bitiriciliktir…
Yalakalık mı ?
Halkla ilişkilerdir…
Sanırım, Lao Tzu’nun dediği insan olabilmek oldukça zor, hele ki eldeki bu ise… Belki de ısrarla başka bir YARIN düşleme sebebimiz de bundandır… O güne kadar bir adım geride kalıp, hayatı da o bir adım geriden izleme sebebimiz de…
Peki, nereye kadar ?
