Valilikten İl Milli Eğitime Bir Genelge Mağduriyeti
Sene, 2011...
Konu, Çocuklar…
Eğitim gören çocuklar…
Ama yardıma muhtaç olanlar…
Hatırladık mı ?
Hani “Öğrencilere Yapılacak Yardımlar” konulu yayınlanan, dönemin Milli Eğitim Bakanı Nimet Çubukçu imzalı Genelge’yi… Öğrencilere yapılacak yardımları BASINDA TEŞHİR ETMEYİN diyeni… Ardından VALİLİKLER üzerinden İl Milli Eğitim Müdürlüklerine iletilen o madde madde hassasiyeti… Yaşamları yoksulluk gölgesinde geçen çocuklara yapılacak yardımların ‘mağduriyet’ yaratmaması adına, o yardımların NASIL YAPILMASI gerektiğini anlatan ‘resmi’ çerçeveyi ve o ‘resmi’ çerçeve içerisine sığdırılmaya çalışılan çocuk yüzleri…
Unuttunuz mu?
O zaman hatırlatalım mı ?
Hatırlatalım ve Hatay İl Milli Eğitim Müdürlüğü bir kez daha okusun… Ona bağlı okullarda HALEN geçerli olması gereken bu vicdan hassasiyetini kelime kelime okusun… Finalde de bize anlatsın ama, ‘olan biten’ NİYE diye ! Uygulaması çok mu ZOR diye ! 2011’den bu yana takibinde yoruldular mı diye ! Yaşananlar da bundan mı diye !
Gelin, önce o Genelge’den damlayan gerekçeleri dönemin Bakan’ı sıralasın. Ardından da son örneğimize geçelim, eldeki Genelge’nin hatırlatmasında yaşattığımız son (!) mağduriyetin resmini çizelim, o resimdeki çocukları kareleyelim, hatta flaşları patlatalım, YARDIM ALAN ÇOCUKLAR diye lanse edelim, ettiğimiz yardımları basına servis edelim, buna da YARDIM diyelim !!!
Ama önce okuyalım…
Ne denmiş, hatırlayalım…
“…Bakanlığımıza bağlı okullarımızda öğrenim görmekte olan yardıma muhtaç öğrencilerimizin ihtiyaçlarının karşılanmasına destek olmak amacıyla gerek okul aile birliği gelirlerinden, gerek hayırsever kişi, kurum ve kuruluşlardan sağlanan gelirlerin öğrencilere ulaştırılmasında;
Öğrencilerin kişilik ve psikolojik gelişimlerini olumsuz yönde etkileyecek davranışlardan kaçınılması… Yardımların, basın-yayın huzurunda, toplu tören şeklinde yapılmaması… Öğrencilere kendi sınıf ve okul arkadaşları arasında yardım ediliyor izlenimi verilmemesi… Yardımların, etik değerlerimize uygun olarak ve reklam yapılmadan gerçekleştirilmesi…
Öğrencilerimizin ruhsal yönden sağlıklı ve kişilikli olarak yetişmeleri açısından büyük önem arz etmektedir.
Uygulamanın, belirtilen hususlar çerçevesinde gerçekleştirilmesini önemle rica ederim…”
İstenen Net mi ?
Peki ya anlaşılır mı ?
Evet mi ?
O zaman eldekine geçebiliriz… Tekrarlarımızın son örneğine… Yaşattığımız mağduriyetin çocuk karelerine… Yoksulluğun çaresizliğinde o yardımları alırken gülümseyen çocuk yüzlerin anlattıklarına…
Haberi mi ?
Anadolu Ajansı servis etmiş… Onlardan bize gelmiş, bizlerden herkese, tüm Türkiye’ye gitmiş… Lokasyon mu ? Kırıkhan'ın Yalongoz Mahallesi'nde bir okul… Anlatılana göre, ihtiyaç sahibi öğrencilere bir dernek tarafından çanta ve kitap yardımı yapılmış… Yardımları alan çocukların kare kare fotoğrafları ise özenle paylaşılmış… Hatta okul tabelası önünde, yardımı yapan Dernek yetkilileri ile o yardımları alan çocuklar bir güzel poz vermiş ! Büyükleri memnun etmiş bir poz, yoksulluğu fotoğraflanan çocuk kalpleri mutlu etmiş bir poz !
Ama olmamış !
Bu teşhir olmamış !
Yapmışız ama olmamış !
Yoksulluğu paylaşmak olmamış !
Hiç olmamış !
Aslında, 2011’den bu yana bir arpa boyu yol alamamışız ya, onu karelemişiz… Bir Bakanlık Genelgesi’ni takip etmesi gereken Valiliğin ve ona bağlı İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün o BİR ARPA BOYU YOL hikayesindeki durumlarını karelemişiz… Asıl bu noktaya flaş patlatmışız !
ELDEKİ BİZ BU, demişiz !
BİZDEN BU KADAR, diye de eklemişiz !
Sahi, bu muyuz ?
Bu kadar mıyız ?