Sözün bittiği yerdeyiz
Öyle bir döneme geldik ki, insanlar insanlığını unutur hâle geldi.
Yanınızda insan ölüyor, merhamet etmiyorsunuz.
Sokak ortasında tekme-tokat kadına saldırılıyor, herkes sinema izler gibi izliyor.
Kimse de sokak ortasında yaşanan bu caniliğe müdahale etmiyor!!.
Yerde yatan yaralıya yardım etme yerine cep telefonu ile kamera çekimi yapanlar ‘insan’ olduklarını unutuyor!.
Dedesinin, nenesinin ölüm anı önünde poz verenler!!
İntihara teşebbüs edeni ikna edip vazgeçirme yerine ‘arabamın üzerine düşeceksin!’ diyecek kadar gamsız, alay ederek de, ‘atla, atla’ diye tezahürat edecek kadar ahlâksız nesillerin yetiştiği döneme geldik..
Meğer insanlık çoktan ölmüş de haberimiz yokmuş..
Nerede kaldı insanlık..
Nerede kaldı, merhametli ve vicdan sahibi insanlar..
Düşünsenize nereden nereye geldik!
En son bir markette yaşanan şiddet olayı..
Üniversite öğrencisi genç bir kıza markette alışveriş yaptığı esnada saldırılıyor..
Saldırgan herkesin önünde 17 yaşındaki genç kızın gözüne ve karnına yumruk atıyor, yerde tekmeliyor, markette alışveriş yapanlar oralı bile olmuyor, alışverişe devam ediyorlar ‘hiçbir şey olmamış’ gibi..
Aslında o markette insanlığa yumruk atıldı!
Kimse bunu anlamadı!.
Tuuu ulân kalıbınıza sizin!..
Gözünün önünde dayak yiyen kıza müdahale etmeyen insan müsveddeleri..
Siz nasıl insansınız ya..
Vicdan ve merhamet yoksa Allah korkusu da mı yok?
İnsanlık nasıl bu hâle geldi yarabbi!
Bu kadar nasıl köreldi insani duygular!..
Bu nasıl bir düzendir ki;
İnsanlık bir ‘gamsızlık çukurunda!..’ Ahlâksızlıkları seyrediyor.
Şunu unutma sakın!
Sana yapılmasını istemediğini sen başkasına yapılırken seyrediyorsan en korkulacak insan sensin!.
Eskiden olsa bu caniler markette, sokakta, çarşıda-pazarda kadına yumruk sallayabilir miydi?
Mahallenin kızına, kadınına, çocuğuna, gencine, yaşlısına kim dokunabilirdi!
O zamanlar; bu ülkenin erkekleri erkek, kadınları kadındı..
Şimdi ise erkek adamlar ülkesinde, erkekler kadınları dövüyor!!
Namussuzlar namuslu insanlardan daha dik yürüyor!!..
Nasılsa yaptıklarının hesabı yok..
O halde, ‘sözün bittiği yerdeyiz’ demektir!