Seninle her şeye varım ben

Ligin sonu yaklaştıkça heyecan daha da artıyor. Hatayspor açısından çok kârlı ve şanslı bir hafta oldu.

Lider Menemen Belediyespor’un sahasında Sivas Belediye ile berabere kalması, Afjet Afyonspor’un mağlup olması, Hatayspor’u bir değil iki kere sevindirdi..

Bu sevinç yeter mi yetmez!

Çünkü hâla ipler Menemen Belediyespor’da..

İkili averajda Hatayspor’un önünde..

Bilmeyenler için söylüyorum;

Lig böyle eşit puanda biterse, Menemen şampiyon olacak..

O yüzden daha biten bir şey yok, kazanılan şampiyonluk da yok..

Ayaklar yere sağlam basmalı, takımı motive edici yazılar ve mesajlar verilmeli..

İki gündür yazılan ve çizilenlere bakıyorum; takımı göklere çıkaranlar, oyunculara övgüler yağdıranlar..

Yapmayın arkadaşlar çok erken daha bunlar için..

Herkes şampiyonluğu istiyor..

Ama olmayan, bitmeyen bir şeyi oldu-bitti göstermeyelim..

‘O sene bu sene’ sloganları arttıkça, takıma olan sevgi bağları artıyor..

Hatayspor’un bu sezon en büyük avantajı arkasında kararlı bir duruş sergileyen taraftarı oldu..

Belki kırılma anları oldu ama hiçbir zaman takımlarından ümitlerini kesmediler..

Sahasında yenildiği ve puan kaybettiği haftalarda dahi takımını tribünlere çağırdı, alkışlayarak moral verdi ve ‘Seninler her şeye varım ben’ mesajını verdi.

Taraftarın bu duruşu oyuncuları motive etti.. Bu beklentilere karşılık vermek için bir sonraki maça daha çok çalıştılar..

Kulübün Fahri Başkanı Doç. Dr. Lütfü Savaş, bu sezon maddi açıdan tüm beklentileri sağladı ve takımda forma giyen oyunculara kulüp tarihinde bugüne kadar ödenmeyen transfer ücretlerini ödeyerek, şampiyonluk yolunda daha çok motive olmalarını sağladı, sağlamaya da devam ediyor..

Hepsinden önemlisi, burası çok önemli;

Hiçbir başkan bugüne kadar Hatayspor’a bu kadar maddi katkı sağlamadı!!!

Lütfü Savaş Hatayspor’a ekonomik sıkıntı yaşatmadı..

Teknik direktör İlhan Palut’un tercihleri çok eleştirildi, her kaybedilen puan sonrası koltuğu sallandı, ortaya yerine isimler atıldı..

O hiç birini duymadı ve kulaklarını tıkadı, çok çalıştı ve futbolcularıyla sarmaş-dolaş oldu..

İlhan Palut hocam çok duygu yüklü bir insan, futbolculuğunda da böyleydi..

Sevgi ve saygı kültürünü yutmuş iyi bir eğitimci aynı zamanda..

Herkes hata yapabileceği için İlhan Palut’un da hata yapma lüksü vardır..

Önemli olan bu hatayı fark etmek ve bunda ısrarcı olmamak..

Saplantılarda ısrarcı olmak hem kendine hem de takıma zarar verir. Geçmişte görev alan isimler bu hataya çok düştü ve nitekim kalıcı olamadılar hiçbir zaman..

İlhan hoca, son haftalarda elindeki kadroyu en iyi şekilde kullanıyor..

Herkes kafasına göre kadro yapıyor ve kendince sahaya çıkacak 11’i diziyor..

Ama bu takımla yatıp kalkan ve onlarla neredeyse günün 18 saatini geçiren bir insanın tercihine saygı duymuyor..

Zaten bizdeki en büyük handikap da bu..

Karşımızdaki insanın emeğine ve işini saygı gösterilmemesi..

Ben ligin ilk yarısındaki İlhan Palut ile ligin ikinci yarısındaki İlhan Palut arasında büyük fark görüyorum..

Belki oyun sisteminde çok değişikliğe gitmedi ama tercihlerinde yaptığı değişiklikler aradaki puan farkını kapattı..

Yeter mi yetmez..

Bizim en büyük yetersizliğimiz de son vuruşu yapamamak değil mi???

Final maçlarını kazanamamak değil mi?

Daha bunlar yerine gelmedi..

Fakat; geride kalan son 5 maçını kazanan takımı kimse yolundan döndüremez..

Bu belki ligde, belki de Play-Off da..

Son 5 hafta ömre bedel olacak ama sonu iyi olacak..

Şampiyonluklar masada değil, sahada kazanılıyor..

Hatayspor pek çok şampiyonluğu, finalleri masada kaybetti ama onurunu, şahsiyetini ve şerefini hiçbir zaman kaybetmedi..

O yüzden diyoruz;

‘Seninle her şeye varım ben..’