İlhan Palut

Hatayspor’un genç teknik adamı İlhan Palut’la önceki akşam telefonla görüştüğümde, heyecanlı ve hepsinden önemlisi çok umutlu gördüm..

Bir teknik adamın başarılı olabilmesi için önce davasına kendi inanması gerekiyor..

İnanmalı ki, inandırsın..

Konuşmalarından, sözlerinden net şunu anladım..

Hatayspor şampiyon olacak, başka yolu yok..

Başka teknik adamlar gibi kıvırmadı, “şu olursa, bu olursa” demedi..

‘Olmak zorundayız, beklentiler yüksek’ diye de sözlerini sürdürdü..

Omuzlarındaki yükün farkında, ağırlığın sadece omuzlarında değil, yüreğinde, beyninde de hissediyor..

Mütevaziliğini, efendiliğini hiçbir zaman bozmuyor, daima koruyor..

Oyuncusuna hem babalık, hem ağabeylik, hem de teknik adamlık yapıyor..

Her şeyleriyle ilgileniyor..

Aileden biri gibi..

Eşiyle kavga edenleri barıştırıyor, doğum günlerini hatırlıyor, evlilik yıldönümlerini kutluyor, çocuklarını kendi çocuğuymuş gibi kucağına alıp seviyor..

Sımsıcak bir sevgi, samimi bir iletişim var oyuncuları arasında..

Bu sevgi bağı İlhan Palut’u başarıya taşıyacaktır..

Çünkü başarıya giden yolda oyuncu kadrosunun hocasına özgüveni çok önemlidir..

Sevgi bağı başarının anahtarıdır..

Gelelim yeni transferlere..

Yeni transferler takımın bu birlikteliğini bozar mı?

Herkesin kafasında bu endişe var..

Takımın başında İlhan Palut varsa, bu birlikteliği kimse bozamaz..

Herkese eşit mesafede olduğu gibi, oynayan ve oynamayan arasında ayrım da bulunmuyor..

Hatayspor’un 24 kişilik kadrosundaki her oyuncuya aynı değer gözüyle bakıyor..

Benim en çok tedirgin olduğum konuların başında yedek kulübesinde oturan tecrübeli isimlerin sorun çıkaracağı ve takımın huzurunu kaçıracağı yönündeydi..

Ama ilk yarıda böyle bir hadise yaşanmadığı gibi duymadım da..

Geçen sezon Büyükşehir Belediye Erzurumspor’da forma giyen ve rakip filelere 12 gol gönderen Mehmet Albayrak, Hatayspor’da yedekliği sorun etmedi..

Yine Süper Lig oyuncusu Köksal Yedek, kulübede oturdu, bazı maçlarda kısa süreli oynadı, kariyerine ve vizyonuna rağmen teknik direktörünün kararına saygı duydu.

Ümraniye’den alınan Ömer Tunç iyileşmiş olmasına rağmen forma şansı bulamadı ve İlhan Palut hocasını sorgulamadı bile..

İşte bütün bu sağlam ilişkilerin altında İlhan Palut yatıyor..

Çünkü inanıyorlar ki, teknik direktörleri İlhan Palut formayı adaletli dağıtıyor..

Kimseyi ‘kara kaşı-kara gözü’ için oynatmıyor..

Kim hak ediyorsa o oynuyor..

Kulübede oturan da bunu çok iyi bildiği için  hocasının kararına saygı duyuyor..

Hatayspor’da zaten ‘as-yedek’ ayrımı da yapılmıyor..

Ligin ilk yarısında atılan goller sonrası hiç dikkatinizi çeken bir şey oldu mu?

Golü atan kulübeye koştu, herkes sarmaş-dolaş oldu..

Yedek kulübesinde kim varsa herkes aynı heyecanı ve coşkuyu yaşadı..

Bu duyguları yaşamak ve sağlamak çok önemli..

İşte bütün bunların altında İlhan Palut’un imzası var..

Gönlümüz kendi bağrımızdan çıkan memleket çocuğumuz İlhan Palut’un sezon sonunda ‘şampiyonluk kupasını’ kaldırması ve Hatayspor’da tarihi başarıya imza atması..

Bunu söylerken de ‘onu motive’ etmek için değil, başarabileceğine inandığımız için söylüyoruz..

Biz de yağcılık yok.. Neyi hakkediyorsa o yazılır..

Son iki sezonu birleştirdiğimizde İlhan Palut, Hatayspor’un en çok kazanan teknik adamı olarak karşımıza çıkıyor..

O yüzden kimse bu yazıdan eyyam çıkarmasın..