Hep bahane

Siz gerçekleri saklarsanız, insanların gözünün içine baka baka tebessüm ederseniz, gün gelir gerçeklerle yüzleşirsiniz..

Hatayspor’un sezon başından bu yana iyi takımı olmadığını savunmuştum..

Bunu söylerken, üç maç üst üste kazandığı günlerde de dile getirmiştim..

Karşıyaka beraberliğine rağmen, takımın en iyi o gün oynadığını belirtmiştim..

Ama takımın genelinde bir problem olduğunu altını çizerek dikkati çekmiştim..

Ne yazık ki, ne kazanınca, ne kaybedince eleştirileri dikkate almayan topluluğa sahibiz..

Olumsuzlukları dahi iyi göstermeye üzerlerine yoktur..

Gerçekleri saklamak, insanları kandırmak kime ne kazandırır!

İnegölspor karşısında berbat bir oyun oynayan takımı ‘iyi oynadı’ gibi göstermekle, kimi kandırdıklarını sandılar???

Millet ekran başından her şeyi gördü, sizin daha fazla tefaruata girmenize gerek yoktu..

Biz sizden ‘özür’ bekliyorduk, siz ise yine tebessüm ettiniz!!!

Demek ki görülmeyen, izlenmeyen deplasman maçları daha büyük bir manevra..

Ayıp, ayıp..

İnsan da biraz utanma, sıkılma olur..

Kötü oyuna rağmen, ‘iyi oynadık, galibiyeti kaçırdık’ demek aynı zamanda dürüst olmadığınızı da gösterir..

Ya, ‘golcü sıkıntımız yok’ açıklamasına ne demeli..

Her maçta kaçan gollerin yarısını atsa Hatayspor şu anda ligin en zirvesinde olurdu..

Bir dünya gol kaçırıyorsun, sonra da kalkmış bana ‘golcü sıkıntımız yok’ diyorsun..

Hatayspor’da golcü sıkıntısını, körler, sağırlar biliyor, bir tek teknik direktör Fatih Kavlak bilmiyor, öyle mi!!!

Hadi oradan, kimi kandırıyorsun!!!

Eyyam yaparak, komik duruma düşme bari..

‘İstifa yok yola devam’ diyor..

Eyvallah tamam..

Ben de karşıyım istifaya..

İki yenilgiyle hoca değişmez..

Ama insan biraz söylemlerine dikkat eder, gerçekleri söyler..

Karşısındakileri aptal yerine koymaz..

Bu takım kupa maçını da sayarsak, 5 maçtır kazanamıyor..

Demek ki, düzelme yok, daha da geriye gidiyor..

Hangi iyi takımdan, hangi düzeltilen takımdan bahsediyorsun..

Gerçi, biz bu sonuçlara yabancı değiliz..

Hatayspor’u yanlış yönetenler, bizleri alıştırdılar bu sonuçlara..

Son 4 sezondur bu kabusu hep yaşıyoruz..

Final oynarken de, şampiyonluğu kaybederken de bizleri aldattılar, hep bahane ürettiler, hiç suçu, kabahati kendilerin de aramadılar..

Bu yıl isimler değişince, ‘yeni sayfa açtık’ dediler..

O hal de bizde;

‘Bir ihtimal daha var..’ dedik..

‘Belki bu sezon olmaz..’ dedik..

Çııık, çıık, yine aynı film..

Kabus Pazar günü Gümüşhanespor karşısında da devam etti.

Gördük, bu takımın ligde büyük düşlere yürüdüğü gerçeğini..

Bütünüyle hayal ürünü ve gördük ki, kazanmak için hem ruhen hem bedenen çok istemek gerekiyor..

Rica minnet duygularla değil..

Gümüşhanespor karşısındaki takıma bakıyorum;

Dağınık bir savunma, halsiz bir orta alan..

Ritmi olmayan bir forvet.

Hatayspor’un orta alanda pas arası boşluklarını dolduran, dönen topları saldırı hamlesine dönüştüren bir Gümüşhanespor çıktı sahneye..

Hatayspor, rakip kale önünü çocuk parkına çevirdi ama...

Neredeyse tüm takım son vuruşlarda çember çevirdi sanki..

Puan kayıplarını alışkanlık haline getirenlerle, tamiri zor bir tahribat daha..

Üzerlerine afiyet..

İstikrarsızlık bu sezonda yaşanıyor..

Bu sezon sadece isimler değişmiş..

Birinci sınıf formanın içinde ikinci sınıf yürekle mücadele eden beylerin sayesinde!.

Gördük ki, kazanırken şahlanışlar şahane..

Kaybederken hesaplara bahane!!!