Hayatın yordukları Kelimeleri ruhları hayalleri
Bu sayfada her gün SADECE kendimi ağırladığımı (!) sananlar var !
Oysaki çok kalabalığız…
Hem de tahmin edilemeyecek kadar…
Hatta ara ara, tembellik etmeyip bana yazanlarınız var, kendi kelimelerinde duranlarınız… Hayatlarını anlatanlarınız… Okuduklarından, dinlediklerinden, gördüklerinden, izlediklerinden sıkılanlarınız…
Mesela…
-
Hayatın en güzel bölümünün çocukluk olduğunu düşünüyorum… Zaten sonrası, gazı kaçmış gazoza benziyor…
-
…demişsiniz…
Bazen o deyişler daha da derine inmiş, daha KENDİ olmuş ve kusmuş…
-
Aslında her insan, mezarlığını içinde taşır… Kimi geçmişini gömer, kimi geleceğini... Kimi nefret ettiklerini, kimi sevdiklerini… Kimisi de sadece kendini…
-
…gibi !
Bir yerde okumuştum…
Der ki orada, “İnsanın kendisini gerçekleştiremediği bir ömürden daha büyük bir sosyal felaket olamaz…”
Belki de budur…
Hep konuştuğumuz…
Altını özenle çizdiğimiz…
Bir türlü KENDİ olamayışlarımız…
Bir taneniz, SINANIYORUZ demiş !
Umberto Eco da aynı fikirde anlaşılan…
-
Ne çok zaman geçti ! Neler neler oldu ! Ne çok sınadı Tanrı bizi…
-
KENDİ olmasına izin verilmeyen bir coğrafyada ;
Ne düşüneceğine,
Ne soracağına,
Ne hayal edeceğine,
Ne plan yapacağına,
Kaç çocuk doğuracağına,
Nasıl yaşayacağına,
Nasıl giyineceğine,
Kime oy vereceğine,
Politik duruşuna,
Özgürlüğüne,
…bir başkasının karar verdiği İNSAN hallerimiz öylesine bir otokontrol manyaklığı halinde ki, diyen haklı, NEFES ALAMIYORUZ derken… Oysaki sadece İNSAN olmak varken, NASIL’ı neydi ki ?
Okuyanlarınız bilir…
Dostoyevski'nin en ünlü eserlerinden Suç ve Ceza’nın baş karakteridir, Rodion Romanoviç Raskolnikov… Tam da bu noktada öylesine dokunmuş ki kendi ruhuna, insanlığına, NASIL olması gerektiğine yönelik isyanına, ama bir türlü anlayamadığı haline…
-
İçime baktım…
Lakin, herhangi bir prospektüs bulamadım !
Ama şu bir gerçek ki, insan olmanın yan etkileri vardır…
-
Belki bizi sıkan da o YAN ETKİLER’dir…
İNSAN olmanın KENDİ savaşında, ödediğimiz bedeldir…
Ne düşüneceğine,
Ne soracağına,
Ne hayal edeceğine,
Ne plan yapacağına,
Kaç çocuk doğuracağına,
Nasıl yaşayacağına,
Nasıl giyineceğine,
Kime oy vereceğine,
Politik duruşuna,
Özgürlüğüne
…karar verebilmenin bedelidir !
Ne dersiniz, böyle düşününce daha mı iyi ?
