Enkazın Hatay’ında… Hikmet Çinçin Adaymış !
Çok yıkıldık…
Çok öldük…
Çok kaybolduk…
Çok terk edildik…
Çok yalnız bırakıldık…
Çok kaybettik…
Çok üşüdük…
O kadar çok ki o ÇOK’lar hayatımızda, Hatay’ımızda, her ayağa kalkma çabamızda dizlerimizin üzerine çöküyoruz yeniden ! Vazgeçmiyoruz, ama o yorgunluk iliklerimize kadar öyle işlemiş ki, kalbimiz zor dayanıyor, ona yüklenenlerin altında ezilmemek için !
Bir depremzede, bana yazdıklarında demiş ki,
“En çok da güvenmek istiyorum… Birilerine güvenmek değil bu, ama bu kenti, hayatlarımızı yönetenlere ! Ailemden o kadar çok kişiyi kurban verdim ki 6 Şubat depremlerine, o karanlığın içinde yolumu ararken ‘Vali kenti terk etti’ dediler ! İnanamadım… Ben, anamı / babamı / kardeşlerimi enkazın altından çıkartmaya çalışırken, üst üste yığılan o taşları tek tek kaldırmaya çalışırken, yanımda olması gereken Vali için ‘gitti’ dediler ! Ardından, kurtarabildiklerimizle hastanelere koştuk ama… Ya yıkılmışlardı ya kullanılamaz hale gelmişlerdi ! Hastalar da ölmüştü, hastane çalışanları da ! Sonradan öğrendim ki, kentin İl Sağlık Müdürü de gitmiş ! O da Valinin ardından Ankara’ya gitmiş ! Ne kadar öldük, ne kadar yaramız var, ne kadar kaybımız var, sormadan gitmiş ikisi de ! ‘İyi misin’ diye sormadan gitmiş ikisi de ! Ananı / babanı gömmüşsün, ‘rahmet eylesin’ bile demeden gitmiş ikisi de !
Utandım… Önce kendi insanlığımdan, insan kimliğimden, düşebildiğimiz o noktadan ! Ardından da insan bellediğimiz yöneticilerden ! Utandım ! İliklerime kadar utandım ! Aradan geçmiş 9-10 ay, bugün yaptıklarından pişmanlar mı diye de düşünmedim değil ! ‘Onlar da utanmışlar mı’ diye düşündüm en çok da !
Utansalar, özür dilerlerdi !
Utansalar, asla yaşayamazlardı !
Utansalar, bize bunu yaşatmazlardı !
Çünkü biz yaşamıyoruz…
Nefes alıyoruz…
Şimdi herkesin telaşı, belediye başkanlarının makam koltuklarında kim oturacak !?
Ben mi ?
Ben, makamında oturan istemiyorum ! Ben, enkazın altından ölülerimi çıkartmaya çalışırken, beni ve şehrimi yönettiğini sananların, enkaz sahiplerini övmesini istemiyorum ! Depremde kent yerle bir olmuşken, kentin tanıtımı adı altında, hani çok acelesi varmış gibi, Gastronomi Evi’nin başka bir şehirdeki açılışını yapma rahatlığını göstermesini istemiyorum ! Niye mi ? Bu kenti de insanlarını da, deprem öncesinde anlamayanlar yönetti, ondan ! Parklarına çiçek ekmeyenler yönetti ! Ağaçlarını kesenler yönetti ! Çok kültürlü yapısını bilmeyenler yönetti ! Gezi’nin çocuklarına heykel yapanları reddedenler yönetti ! Ama her defasında ÇOK BAŞARILI diye ÖDÜL alanlar yönetti !
Hatay’da, Antakya’da, Defne’de, ben gibiler bugün hala uyuyamıyorken, bizle beraber UYUYAMAYACAK kadar İNSAN birini istiyoruz o yüzden…”
Evet, bu acı tablonun kıyısında bir yerde, yaklaşan yerel seçimler için hareketlenenler var !
Sahi, BEN O İNSANIM diyen biri var mı ?
Antakya Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı Hikmet Çinçin, bunu diyenlerden anlaşılan ! 2 Aralık’ta resmen açıklıyormuş, BEN BU GÖREVE TALİBİM kısmını ! Ama dilerim, eldeki BAŞARISIZLARIN karnesini iyi incelemiştir ! Ne yapamadıklarını iyi görmüştür ! Biriktirdikleri yanlışlardan örnekleri iyi toplamıştır !
Biraz daha açık konuşalım mı ?
CHP’nin Hatay’daki makam sahibi Lütfü Savaş’ın görev yaptığı süre boyunca bol bol siyaset yapıp Ankara ile kavga ettiğine şahitlik eden şehir insanı, deprem gerçeği altında nefes almaya çalışan kentin ayağa kalkma sürecinde benzer kavgaları da benzer zaman kayıplarını da istemiyor ! Yapamadıklarına VERMEDİLER bahanesi istemiyor ! Devletin kasasından gelmeyen hak edilmiş para için ha bire kendi muhalif kimliğini ortaya koyanları istemiyor ! Belediyecilik yapmak yerine bol bol siyaset yapanları istemiyor !
2 Aralık’ta açıklama yaparken ve ADAY ADAYLIĞINI açıklarken, BEN O İNSANIM derse Sayın Hikmet Çinçin, eldekilerin güvensizliğinde iyi bir başlangıç yapar belki !
Dedim ya, eldeki karne kötü değil, felaket !
O yüzden, ya O İNSAN olun ya da hiç başlamayın !
Anlayacağınız,
Konu ne AKP, ne MHP, ne CHP ve ne de TİP ya da HEDEP ! Konu, bugüne kadar kendi enkazından çıkamayanlardan kurtulmak ve yeniden başlamak !
