Bu Şehirde Umut Bitmez
Konya’da üst düzey bir futbol yoktu ama heyecan açısından son zamanların en özel maçlarından birini izledik..
Hatayspor’a uzatmalarda puan kazandıran golü sezon başından bu yana suskun olan Aboubakar’ın atması, daha anlamlıydı!
Çok eleştirilmişti, yedek kalmıştı bu kez!
Üstelik Afrika Kupası’nda Kamerun formasıyla gol atarak gelmişti Aboubakar..
Milli formayla gol atması açıkçası bize de yaradı!
Aboubakar Şeytanın bacağını kırdı.
Hatayspor’un ayak izlerini görmek camiada her kesimi mutlu ediyor. Bir de üstelik 1 puanı son dakikada koparınca..
Futbol olarak bizi tatmin etmese de, takım olgusuna yönelik bir toparlanma var..
Aslında bakarsanız Hatayspor'da her futbolcu gayret edermiş gibi gözüküyor, ama gözüküyor. Temel sorun tamda bu noktada. Maçın içine girmemek, risk almamak, tüm futbolcuların ortak sorunu..
Bu problem Rıza Hoca'nın en büyük sıkıntısı olarak ilk sırada…
Maçta ne organize bir atak, ne kısa pas, ne de uzun pas isabet oranı son derece düşük..
İlk 10 dakika rakibin üzerine gittik!
Sonra düşük tempoyla başladık, yan pas geri pas!
Futbol adına olumlu bir şey yazamıyorum!
Konyaspor ve Hatayspor 60. dakikadan sonra oyundan düşmeye başladı, bunu gören Recep Uçar 3 değişiklik birden yaptı. Rıza Hoca da çift forvete döndü..
İki takımın da oyun kalitesi düşüktü, Aboubakar’ın golü olmasa bugün farklı şeyler yazılacaktı!
İki maçta 4 puan kötü değil, ama oynadığımız oyun iyi değil!
Futbol aklını her maçta bir üst seviyeye çıkarmalı... Bunu da yapacak olan sahadaki futbolcu ordusu..
Puan sıralamasında yukarılara çıkmak için sahada takım halinde daha özverili ve coşkulu oynamalıyız.
Bu ortamı da yönetim ve teknik ekip sağlamalıdır..
Geçen hafta Hatay’a gezi yaptılar ve oradaki son durumu gözleriyle gördüler..
Bu bir gezi değildi aslında, burada bir mesaj vardı!
Umarım anlaşılmıştır!
Çünkü;
Hatayspor hiç olmadığı kadar destek, saygı görmeyi hak ediyor. Bu takım düzelecek. Düzelmek zorunda..
Gökçe Futbolist dergisinde yazmıştım; ‘Bu şehirde umut hiçbir zaman bitmez..’