Son gülen Mayısta güler

Hatayspor’un Altay beraberliği tabii ki, ‘iyi olmadı..’

Ama dünyanın da sonu olmadı!

Bu takımın nereden nereye geldiğini unutmayalım.

Sezon başına dönecek olursak, 3-0’lık Adana Demirspor yenilgisi sonrası ben dahil olmak üzere hepimiz karamsar tablo çizmiştik.

Gelecek adına kaygı duymaya, ‘küme düşmekten’ söz etmeye başlamıştık.

‘İlhan Palut ve yönetim’ istifaya davet edilmişti!..

Takıma nokta transferleri yapan Gökhan Zan’a gerek sosyal medya gerek basın yoluyla yapılmayan hakaret kalmamıştı..

Bugün ise o transferlerin nasıl takıma katkı sağladığı ortada iken o bağırıp-çağıranlar özür dileme erdemliğini dahi göstermediler..

Neyse konumuza dönelim..

Bu takım o karamsar günlerden ferah dolu günlere geldi..

Ziraat Türkiye Kupasında çeyrek final heyecanı, Galatasaray’a 4 gol atması, yarı finalin kapısından dönmesinin ardından Gaziantep yenilgisi, Ümraniye, Altay beraberlikleri hiçbirimizi tatmin etmedi..

Hepimiz dudağımızı büzüyor, eleştiriyoruz.

Demiyoruz; İlhan Palut ve talebeleri bizi başarıya alıştırdı, beklentileri yüksek tutmasından dolayı Play-Off’u başarı yerine koymaz olduk..

Oysa sezon başında sorsalardı; ‘Hatayspor Play-Off’a kalabilir mi?” diye..

‘Hadi canım sende’ derdik..

Spor Toto 1. Liginde Karabük, Elazığ ve Eskişehir dışında en az bütçeli ve harcama yapan kulüp Hatayspor..

İşte bu başarıyı görmezden gelirsek, gözümüz kör olsun!

Hatayspor’un ilk iki şansı iyice azaldı ama şampiyonluk şansı azalmadı!

Play-Off’ta Hatayspor rakiplerine oranla daha şanslı!.

Neden mi?

Hem kendine özgüveni yüksek olan takım, hem ayağa pas yapan bir takım, hem de kolay yenilmeyen en az gol yiyen takım.

Geçmiş yıllarda final maçlarını kaldıramayan Hatayspor yok artık! Aksine daha yürekli oynayan sonuca giden bir Hatayspor var!..

Daha şimdiden Play-Off için karamsar olmaya gerek yok!

Kimsenin içini karartmayın!

Hey sözüm sana; bana mesaj yollayan arkadaş!

‘Hayal gücüm çok yüksekmiş!..’

“İlk iki bitti, şimdi Play-Off’u sayıklarsın” diyor futbol profesörü arkadaşım..

Seninle Mayıs’ta hesaplaşacağız.. Son gülen Mayıs’ta gülecek..

Çok sevinme!

Mesajını yazdım bir tarafa, Mayıs’ta görüşeceğiz seninle..

***

Altay-Hatayspor maçının analizine gelince;

Milli ara dönüşünden bu yana Hatayspor düşük vitesle oynuyor. Son 3 haftadır aynı..

Altay karşılaşmasının ilk yarısında, 3’ncü ve 2’nci bölgede rakibine yeterli baskıyı kuramadığından ev sahibi ekip, Hatayspor ceza sahasına çok rahat geldi..

Üstelik pas isabet oranı da düşüktü. Presle kazandığı topları hızlı kullanamadı..

Rakipte boş alan bırakmadı.. 18. Dakikada  pozisyona iyi konsantre olamadığından golü kalesinde gördü Hatayspor..

Yediği golden sonra takımda telaş ve gerginlik oldu. Kanatlardan yumuşak ve isabetsiz yapılan ortaları rakip kaleci çok rahat aldı. Mehmet Tayfun sakatlanıp çıktıktan sonra Altay sağ kanattan etkili gelmeye çalıştı.

İlk yarıda Nimaga'nın oyuna katkısı çok azdı. Selim takım oyunundan uzaktı ve çok top kaybı yaptı. Mirkan hareketsiz ve rakip stoperlerin arasında etkisiz kaldı. Soner maç eksiğinden hazır değildi. Ağır ve pozisyon hataları yaptı..

Hatayspor ikinci yarı sakin ve daha organize oynadı..

Nitekim 47. Dakikada Mirkan'ın seri davranıp boşa çıkarak orta alanda aldığı topu Selim'le buluşturması, Selim'in de kafasını kaldırıp Caner'in kale önüne hamlesini görerek yaptığı asist ve Caner'in tek hamleyle golü atması organize atağın ürünüydü..

Selim’in 67. dakikada çok net pozisyonu sol ayağıyla dışarıya atması öne geçme şansını kaçırdı..

Son dakikada Yusuf’un boş kaleye topu atamaması önemli fırsatlardı..

Son 20 dakikada Hatayspor oyunu orta alanda sıkıştırıp yavaş da oynayınca rakibe pozisyonlar verdi. Son dakikalarda iki takımda öne geçecek pozisyonları kaçırınca 1 puanla yetindiler.

Bordo-Beyazlı ekibin son haftalardaki en büyük eksiği nedir biliyor musunuz?

Dikine oynayan, oyuncu eksilten ve oyuna yön verecek yaratıcı futbolcunun olmaması.

Mesela Diallo gibi! Çabuk iyileş Diallo!