Saklandığın yerde kalamazsın Hayat her şeyin içine sızar
bir insan,
bir insana çıkmaz
sokak değil...
çıkabileceği en güzel
sokak olsun…
-
Hayat bu olsa, güzel olmaz mıydı ? DAHA GÜZEL olmaz mıydı, diye sormuyorum ! GÜZEL OLMAZ MIYDI diyorum ! Çünkü gerçeğimizden kaçmamıza gerek yok ! Ne hale geldiğimizi yadsımamıza da ! Zira sürekli KENDİSİ için bir şeyler isteyen ve DİĞERLERİ kısmından uzaklaşan BİREYCİ insanlar olduk ! Öyle ki… Her gün hayatın yanı başından geçerken, ÖTEKİ hikâyelerin bizlere uzanan ellerini tutmak yerine, ALLAH VERSİN demeye alıştık… Böylelikle üzerimize düşen insanlığı da bu şekilde savurduk…
Bir TANRI ve KUL sohbeti okudum geçenlerde, buna dair…
-
Dağ senin yüreğinde…
Sen dağın eteğinde…
Çık çıkabilirsen…
-
diyen bir hikaye…
Evet…
İşte o sohbet…
-
Tanrı’dan, gururumu yok etmesini istedim… Tanrı, ‘Hayır’ dedi… ‘Gurur, benim yok edebileceğim bir şey değil, senin bırakabileceğin bir şeydir…’
Tanrı’dan, sakat çocuğumu iyileştirmesini istedim… Tanrı, ‘Hayır’ dedi… ‘Onun ruhu sağlam. Vücut o kadar önemli değil. O, geçici bir şeydir.’
Tanrı’dan, bana sabır vermesini istedim… Tanrı, ‘Hayır’ dedi… ‘Sabır, büyük acılar çekilerek öğrenilebilecek bir şeydir. Sabır verilmez, hak edilir…’
Tanrı’dan, beni mutlu etmesini istedim… Tanrı, ‘Hayır’ dedi… ‘Ben, sadece nimetlerimi sunarım. Mutlu olmak sana bağlı...’
Tanrı’dan, beni, çektiğim acılardan kurtarmasını istedim… Tanrı, ‘Hayır’ dedi… ‘Çektiğin acılar, günlük kaygılarının önemsizliğini anlamanı, onlardan uzaklaşmanı ve bana daha çok yaklaşmanı sağlar…’
Tanrı’dan, ruhumu olgunlaştırmasını istedim. Tanrı, ‘Hayır’ dedi… ‘Kendi kendine olgunlaşmalısın, ama meyvelerini alman için sana yardım edeceğimden emin olabilirsin…’
Tanrı’dan, hayatı sevmemi sağlayacak her şeyi istedim. Tanrı, ‘Hayır dedi… ‘Ben, sana hayatı vereceğim. Böylece hayata dair her şeye ancak sen sahip olabilirsin…’
Tanrı’dan, Tanrı’ya duyduğum sevgiyi başkalarına da duyabilmeyi istedim…
Tanrı, şöyle dedi:
“Ohhh! Nihayet doğru bir şey istedin. Ruhu olgunlaşmamış bir kul, Tanrı’ya hep ‘bana…ver’ ile biten dualar eder. Olgunlaşmış bir ruh ise, ‘vermemi sağla’ diye bitirir dualarını…”
-
Keyifli bir sohbet, haklısınız… Hatta BAŞKALARI İÇİN YAŞA demenin de bir karşılığı…
İsveçli bir oyun yazarı olan Ernst Ingmar Bergman, der ki… “Saklandığın yerde kalamazsın ! Hayat, her şeyin içine sızar…” Sanırım, en çok da bunun karşılığı… Yaşamlarımız, ister istemez birbiri içine sızarken, bizlerin, bu karışma çabasının dışında kalması mümkün mü ?
O zaman… !
Başkaları için de güzel bir şeyleri dilemenin zamanı…
Tanrı ile sohbetlerimizde, dua kotamızı kendimizle doldurmayı bırakmanın da !
Ne dersiniz :)
