Kaldırın başınızı

Hatayspor santrforsuz oynuyor diyoruz. Ama santrforsuz oynamaları onları bir başka oyun şekline itiyor. Takım olarak oynuyorlar..

Aslında göze hoş gelen hareketler de yapıyorlar. Top tekniği yüksek oyuncular var..

Bu takım 6 maç üst üste kazandı, Medipol Başakşehir maçı dahil..

İstatistikler ortada iken Denizlispor maçı sonrası teknik direktör İlhan Palut’a yöneltilen yıkıcı eleştiriler bana, ‘nankör kedi’ şarkısını hatırlattı..

Gerçek adalet; haksızlığın lisanını sevmez..

Gerçek adalet; İlhan Palut gibilerinin emeklerini görmezden gelen kompleksli insanları da sevmez.

O yüzden pozisyonları tartışanlar, İlhan Palut’un futbol kompozisyonlarını okumak zahmetine katlanmaz.

İlhan Palut hiçbir yeri işgal etmez, oturduğu makamın hakkını verir.

Güzellikler önerir hayat adına.

Beslenme alanı sevgidir, futbolcu kardeşlerini şefkatine ilikler.

Demirin pasını siler.

Bugün Türkiye’nin konuştuğu takımın teknik direktörü olarak bütün övgüleri hak eden bir adamı yazdım..

Niye mi yazdım!.

Denizlispor maçı sonrası hiçte haketmediği eleştirilere maruz kaldığı için..

Hangimiz hayal edebiliyorduk Hatayspor’un bu seviyelere gelebileceğini..

Bakıyorum da bir maçta kaybedilen 2 puanın faturası hemen İlhan Palut’a yapıştırıldı..

Kusura bakmayın ama!

“Aynaya bakacak cesareti bulanların yüzü olmalı!..”

Denizlispor maçında gördük ki futbolun adaleti yok..

Şayet adalet olsaydı, sonuç bu olmazdı..

Denizlispor hiç hak etmediği 1 puanı aldı, Hatayspor özellikle ilk yarıda kaçırdığı pozisyonları gole çevirseydi yediği golün değeri olmayacaktı.

Oynamadan, zıplamadan tek atışla bir puanı alıp giden Denizlispor, kazandığı puana şampiyon olmuşçasına sevindi..

Bu da bize bir kez daha Hatayspor’un büyüklüğünü gösterdi..

Artık Hatay’a kimse elini kolunu sallayarak gelemiyor..

Korku salıyor rakiplerine, çünkü Hatayspor’un yükselişi, zirvedekileri ürkütüyor..

Futbol olarak ezdikleri Denizlispor’u yenememenin mahcubiyetini yaşayan Hataysporlu oyuncuların soyunma odasına nasıl gittiklerini gördünüz!

Davalarına ne kadar inandıkları yüz ifadelerine yansımıştı..

Oysa!

Siz Hatay’ın başını eğecek bir şey yapmadınız ki!

Aksine başını kaldırdınız.. Kaldırın başlarınızı..

Son saniye golü herkesi üzdü. Ama biri var ki, maç boyu Hatayspor’u ve taraftarı ateşlemek için çırpınan Ömer Cihangir kardeşimin maç sonu duruşu içimi acıttı..

Hepimiz üzgündük ama o oturduğu yerde çökmüştü..

Heyecanlı anonsları ile taraftarı coşturan Ömer Cihangir gitmiş, yerine iki gözü iki çeşme olan bir taraftar gelmişti..

Üzülme Ömer Cihangir, üzülme Hatayspor taraftarı..

Hatayspor bir kayıpla yıkılmaz, daha bu derenin altından çok sular akar..

Önemli bir kayıp verdiği doğrudur, bu kayıpla lig daha bitmedi..

Gün doğmadan neler doğar, hep birlikte göreceğiz..

Esas mücadele ve lig şimdi başlıyor!!