Geçip giden ömürdü Biz, zaman zannettik
-
Eve girmek, kapıyı kapatmak... İnsanların gürültülü dünyasını dışarıda, kapının ardında bırakmak... Hayatın içindeymiş gibi, yaşıyormuş gibi yapmanın aksesuarlarından sıyrılmak… Ivır zıvırla dolu ruhunda yer açmak... Akşamın kaskatı çevrelediği günü eşeleyerek, kendine dair kurtarabileceğin herhangi bir şey aramak… Işıkları yakmadan, yarı karanlık koridorda, aynanın karşısında durmak...
Bazen o kadar zor ki…
-
demiş Aslı Erdoğan…
Haklı…
Her eve dönüşümüz, koca bir kaçış hikâyesi aslında…
İnsanlardan…
Yaşadıklarımızdan…
Fısıltıların kalabalığından…
Bitmek bilmeyen dedikodulardan…
Başarını seninle kutlamak istemeyenlerden…
“Önemli olan yargılamak değil, anlamaktır…” demek istiyorsunuz aslında !
Ama olmuyor…
Yargısız infazların kurban listesindesiniz…
O yüzden deriz ya hep, “İzin verdiğim kadar bilebilirsin beni… Gerisi, sadece zannettiklerindir!” diye…
Her eve dönüşümüz, aslında o listeden de kaçışımız !
Peki, kaçmasak…
Bu defa kaçmasak…
“Birbirimize yetecek büyüklükte tiyatrolarız” demiş ya bir tanesi… Bu defa, en ön sıraya kadar ilerlesek ve oyun içinde oyun yaratan insanlığımızın hayat çırpınışlarını izlesek… Hatta birbirimize dürüst olsak… Kalbimizde olanı dilimize eklesek… Hissettiğimizi söylesek…
Haklısınız…
Bu hiç olmaz…
Peki, ne olacak ?
Birbirimizin tiyatro sahnelerinin her gün PERDE dediği hayat oyununda, önce alkışa durup, ardından kaçışlara devam mı edeceğiz ?
Edelim, ki zaten alışmadık mı ?
Birbirimizin oyunlarına, kendi tek kişilik performanslarımıza…
Gerçek hayattan sıkıldıkça, sanal hesaplarımıza uzanan yollarımıza…
Bir taraftaki yenilgilerimizi, sanal zaferlerle taçlandırmalarımıza…
Gerçeğin ezikliğini, sanalın LIKE halinde yüceltmeye…
Alıştık…
En kötüsü de buydu ama…
Alışmaktı…
Tamam, haklısınız… Biraz grileştik bugün, ama gerçeğimizdeyiz… Biraz bundan… ki o yüzden hep aynı şeyi derim kendime, bende mola alanlara, hatta molasız geçip gidenlere… “Yol arkadaşını iyi seçmeli insan… Seçemeyenlerin çoğu yol yorgunu…”
Ve…
Sayfa, bugün de biter…
O da yorgundur, kelimelerinden…
Ama bir sonraki gün için de hazırdır…
Yepyeni kelimelerle…
Unutmayın…
Geçip giden şey, ömrünüz…
Hani hep zaman zannettiğiniz…
Tekrara düşmeyin, o yüzden !
