Adalete çok Açız… Tokluktan Geğirenler Mi?
İnsanlık,
…mutsuz !
…çaresiz !
…yalnız !
…umutsuz !
…kandırılmış !
…terk edilmiş !
…ihanete uğramış !
Bu haldeki o koca kalabalığı nasıl bir gelecek bekliyor bilinmez, ama dünyanın yoksul coğrafyalarından yola çıkan yüz binler, her sene, ölümü göze aldıkları karanlık bir yolculuğa çıkıyor, kaybettikleri geleceği yeniden bulabilmek için…
Onları her şartta kader denene teslim eden, ama kendileri bahse konu kaderden bağımsız her türlü bolluğun içinde olanlar mı ?
İnsanlığı yukarıdaki listeye mahkum edenler !
Eldekini adaletsizce bölüşenler !
Tokluktan geğirenler !
Bugün, buna dair bana gelen birkaç mesaj anlatsın kendisini, onlara KADER diye dayatılanı, uğradıkları adaletsizliği, hukukun yaratamadığı adaletin umutsuzluğunda artık hak aramaktan dahi vazgeçecek duruma gelen hallerini !
Hadi okuyalım, kendi insanlığımızı, elde avuçta kalanı…
Ve ilk mesajımız gelsin o zaman !
“Türkçe Olimpiyatlarının yapıldığı zamanları, o salonları hınca hınç dolduranları, ülkeyi yönetenlerin de o salonlarda en ön koltuklarda, o organizasyonun sahibi, bir zamanlar HOCA EFENDİ diye önlerinde eğildikleri adama saygılarını ve sevgilerini belirterek kurulduklarını unutmadık !
Bugün bu ülkeyi yöneten kişi ne demişti ?
NE İSTEDİLER DE VERMEDİK !
Bir ülkeyi yönetenler, hangi mantıkla bu kadar TEKLİFSİZ verir devlete ait olanları, vatandaşın hakkını, tüyü bitmemiş yetimin payını ? NİYE verir ? Onları ayrıcalıklı kılan şey neydi peki ? Onları, istedikleri her şeyi devletten alabilir konuma getiren şey neydi ? Onlara, istedikleri her şeyi verenlerin hesabı neydi ? Devletin gözünde, bugün FETÖ denen cemaat yapılanmasını o dönemler bu kadar özel kılan şey neydi ? Onları, devletin neredeyse her kurumuna sızdıran bu korumacı siyaset yaklaşımın, bunu yapanlar nezdindeki bahanesi neydi ? Teröristlerle çektirilmiş fotoğrafları delil sayan bugünküler, o cemaatin liderinin ABD’deki evine gitme telaşında ardı ardına fotoğraflar çektirirken, bu fotoğraf karelerine girenlerin, bugün ülkenin en önemli yönetim koltuklarında oturma sebepleri nedir ? Onları, aklayan nedir ?
PİŞMAN OLDUM demeleri mi ?
Peki, milyonları o cemaat yapılanmasına inandırırken işledikleri suç, SUÇ olmuyor mu ? Yardım ve yataklığa girmiyor mu ? insanları bu denli bir örgütlenmenin kucağına atmak, devlet eliyle, bir cemaati kabul edilir bir konuma taşımak olmuyor mu ?
Çevremde, bu denli inandırılan, bu yüzden de hayatlarından, işlerinden, ailelerinden olan o kadar çok kişi var ki ! Suçları neydi ? Onlara inanmak mı ? Peki, bağlı olduğunuz devletiniz bu adamları EN MAKBUL noktaya taşırken, onların bankalarına, dershanelerine, üniversitelerine GÜVENİN derken, İNANAN mı asıl suçlu oluyor, yoksa İNANDIRAN mı ?
Ben biliyorum tüm bu cevapları…
Siz de bilin istiyorum !
Bilin ve sorgulayın…”
Ve ikinci mesajımız gelsin şimdi de…
“Depremin Hatay’ından giden, kendilerine yeni yaşamlar kuran yüz binler oldu ! Ben, gidemedim… 2 çocuğumu kaybettim, depremde ! Eşim, hala o günün travmasında ! Uyuyamıyor ! Uyuduğu zaman da yatağında dik konumda oluyor çoğu zaman ! Psikoloğa gittiğimizde, bunun KAÇMA pozisyonu olduğu söylendi bize… İş yapamaz halde ! Ben de öyle ! Allah’tan EYT’liyim de aydan aya 7 bin 500 TL ile doymaya, geçinmeye çalışıyoruz…
Bana bu parayla GEÇİN diyenlere de HARAM ZIKKIM OLSUN diyorum bu arada ! Bana reva gördükleri her şey adına HARAM ZIKKIM OLSUN ! Bizlere burada verdikleri konteynerlerde bile adalet yok… Kiminde klima var, ama çoğunda yok ! Bir çoğu ufak, bazıları daha büyük ! Bunda bile standardı sağlayamadık… Kış geliyor ve Allah’a emanet hayatlarımızı yönetenlerin bizi kadere emanet ettiği 8. ayımızı da tamamlıyoruz… Bazen, NE YAPACAKSINIZ diye soranlar oluyor, buradaki sohbetlerimizde ! Bilmiyorum ki ! Ne ev kaldı, ne de iş ! Şehir de kalmadı ki… Hangi parayla zaten ! Eşimin ve benim parmaklarımızdaki evlilik yüzüklerimiz geliyor aklıma ara ara… Satma düşüncesi içimi kemiriyor !
En çok da bu düşünceyi kalbime kazıyanlara HARAM ZIKKIM OLSUN diyorum…”
Adaleti kalmamış, kalanıysa adil bir şekilde servis edilememiş bir ülkede bu mesajlar gibi milyonlarcasını okumak mümkün !
O yüzden insanlık,
…mutsuz !
…çaresiz !
…yalnız !
…umutsuz !
…kandırılmış !
…terk edilmiş !
…ihanete uğramış !
Bir gün değişir miyiz peki ?
