Geçen hafta Samandağ Yeniköy ilkokulunda ''Aile içi iletişim ve eğitim' konulu seminer yoğun bir katılımla gerçekleşti. Psikolog Mehmet Can yaptığı sunumun ardından gazetemizle şu bilgileri paylaştı: “Çocukların okula yönlendirilmesi, eğitim hayatına devamı konusunda birçok eleştirim olmuştu. Çünkü tüm köyde eğitim hayatına devam edebilen sadece üç öğrenci vardı. Evet doğru duydunuz sadece üç öğrenci. Halbuki seminer başlamadan bahçede çocuklarla yaptığımız sohbette bir çoğu doktor, öğretmen hatta pilot olmak gibi hayalleri olan öğrenciler vardı. Peki ne oluyordu da ilköğretimden sonra bu hayallerin yerini oduncu, ormancı, çiftçi, ev hanımlığı gibi gerçekler alıyordu. Bu eleştirimden sonra yaşlı bir teyzemiz izin isteyerek eleştirilerimde haklı olduğumu lakin çaresizliği göz ardı ettiğimi belirtti. Köy merkeze 1 saat uzaklıkta. Ulaşım sabah kalkan minibüsün akşam dönmesiyle sınırlıydı. Öğrenci servisi yoktu. Okul ise 2 odadan oluşan gece kondu gibiydi. Birçok sınıf aynı odada eğitim görüyordu. Evet bu olumsuzluklar içinde çocuğun hayallerini canlı tutup onlara doğru koşması neredeyse imkansızdı. Sanırım haklıydılar. Peki bunu kabullenip çaresizliği kabullenecek miydim, bu kadar mıydı? Dönüş yolunda bu sorun sürekli kafamı kurcalamıştı. Bir şey yapılmalıydı. Biz onları eğitime götüremiyorsak eğitimi onlara getirebilirdik. Mesela yardım kampanyası ile çocukların araştırmalarını yapacakları bir etüt odası ve bir kütüphane kurulabilirdi. Hemen okul müdürümüz Ümit Randa hocamızı aradım ve projemizden bahsettim. O da bu hassasiyetimizden dolayı mutluydu lakin bir burukluk vardı. Sebebini sorduğumda; hocam okulumuzu ziyaret eden herkesin bir heyecanla bu tür çalışmalara yeltendiğini sonrada unutulduğunu izah etti. Okulda gözlemlerimin yanında hocamızın bu gönderisi beni daha da hırslandırmıştı. Sosyal medyada yaptığım ilk paylaşımdan sonra bir saat içinde yüzlerce mesaj almıştım. Müthiş hoşuma gitmişti bu ilgi. Acaba olur muydu bu projeyi hayata geçirebilir miydik endişesi hafiflemişti. Ertesi gün iş yerime gittiğimde 11 yaşında eski bir danışanımın elinde kocaman bir koli ile İskenderun’dan gelmesi tedirginliğimin yerini umut ve gurura bırakmıştı. Artık emindim yapabilirdik. Projeyi açıklayalı hemen hemen bir hafta oldu elimizde şimdilik 700 küsür kitap ve bir bilgisayar bağışı yapılmıştı. Martın ilk haftası yapmayı planladığım kütüphane açılışına sizde destek olabilirsiniz. Kitap ve ya maddi yardımlarınızı Samandağ Engelsiz Yaşam// 05325419359// Antakya Anka Aile ve Psikolojik Danışma Merkezine//05321791868// yapabilirsiniz. Ayrıca Bu projeyi hayata geçirdiğimiz ilk günde elinde kocaman bir kitap kolisi ile İskenderun’dan gelen kocaman yürek Onur Temiz, Toplumsal her projede yer alan Hatay Çarşı gurubu adına Umut Yetim, Reyhanlı Toki İstiklal Ortaokulu adına hocamız Emine Şükuf, sorgusuz sualsiz masaüstü bilgisayar bağışında bulunan avukatımız Anıl Cevahir Can ve her sosyal projeye ön ayak olan motive eden ressamımız Cansu Zubari ve desteklerini esirgemeyen tüm duyarlı arkadaşlarıma her öğrenci adına teşekkür ediyorum.”